همای اوج سعادت به دام ما افتد

همای اوج سعادت به دام ما افتد
اگر تو را گذری بر مقام ما افتد
حباب وار براندازم از نشاط كلاه
اگر ز روی تو عكسی به جام ما افتد
شبی كه ماه مراد از افق شود طالع
بود كه پرتو نوری به بام ما افتد
به بارگاه تو چون باد را نباشد بار
كی اتفاق مجال سلام ما افتد
چو جان فدای لبش شد خیال میبستم
كه قطرهای ز زلالش به كام ما افتد
خیال زلف تو گفتا كه جان وسیله مساز
كز این شكار فراوان به دام ما افتد
به ناامیدی از این در مرو بزن فالی
بود كه قرعه دولت به نام ما افتد
ز خاك كوی تو هر گه كه دم زند حافظ
نسیم گلشن جان در مشام ما افتد