ای غایب از نظر به خدا میسپارمت
جانم بسوختی و به دل دوست دارمت
تا دامن كفن نكشم زیر پای خاك
باور مكن كه دست ز دامن بدارمت
محراب ابرویت بنما تا سحرگهی
دست دعا برآرم و در گردن آرمت
گر بایدم شدن سوی هاروت بابلی
صد گونه جادویی بكنم تا بیارمت
خواهم كه پیش میرمت ای بیوفا طبیب
بیمار بازپرس كه در انتظارمت
صد جوی آب بستهام از دیده بر كنار
بر بوی تخم مهر كه در دل بكارمت
خونم بریخت و از غم عشقم خلاص داد
منت پذیر غمزه خنجر گذارمت
میگریم و مرادم از این سیل اشكبار
تخم محبت است كه در دل بكارمت
بارم ده از كرم سوی خود تا به سوز دل
در پای دم به دم گهر از دیده بارمت
حافظ شراب و شاهد و رندی نه وضع توست
فی الجمله میكنی و فرو میگذارمت
عكس روی تو چو در آینه جام افتاد
كه ,ای ,دل ,دامن ,غایب ,پای ,كه در ,در دل ,ای غایب ,به خدا ,از دیده
درباره این سایت