حسنت به اتفاق ملاحت جهان گرفت
آری به اتفاق جهان میتوان گرفت
افشای راز خلوتیان خواست كرد شمع
شكر خدا كه سر دلش در زبان گرفت
زین آتش نهفته كه در سینه من است
خورشید شعلهایست كه در آسمان گرفت
میخواست گل كه دم زند از رنگ و بوی دوست
از غیرت صبا نفسش در دهان گرفت
آسوده بر كنار چو پرگار میشدم
دوران چو نقطه عاقبتم در میان گرفت
آن روز شوق ساغر می خرمنم بسوخت
كتش ز عكس عارض ساقی در آن گرفت
خواهم شدن به كوی مغان آستین فشان
زین فتنهها كه دامن آخرزمان گرفت
می خور كه هر كه آخر كار جهان بدید
از غم سبك برآمد و رطل گران گرفت
بر برگ گل به خون شقایق نوشتهاند
كان كس كه پخته شد می چون ارغوان گرفت
حافظ چو آب لطف ز نظم تو میچكد
حاسد چگونه نكته تواند بر آن گرفت
عكس روی تو چو در آینه جام افتاد
كه ,جهان ,چو ,اتفاق ,حسنت ,ز ,به اتفاق ,حسنت به ,كه در ,ملاحت جهان ,اتفاق ملاحت
درباره این سایت